Keeping up appearances/Zachowując pozory

Growing up in the village, I had to learn that one should be keeping up appearances. “Watch out, Danka, you should never give the reason to talk about you!” – Mum used to say. So I tried. One nice day of September I noticed a small fire in the hollow of the tree. My first idea was to ask someone for some water – so I did.

Źródło: Internet

Elderly W. seemed the right person. Polite and religious, almost every day she would go to the church. I explained to W. what happened and she poured some tap water into small bucket. I saw that it was literally a glass of water. “Think it won’t be enough!” – I told her. “Who will pay my water bills, will you?” - She shouted.

I left the kitchen shocked by her reaction. From that day, every time when I’m about to worry about what one would think about you, I ask myself: “Why should I worry? Would he give me a second glass of water, if needed?” And if the answer is “No” I honestly don’t care what the person thinks about me.

Wychowując się na wsi, nauczyłam się, że człowiek powinien zawsze zachowywać pozory. „Pamiętaj, Danka, nie powinnaś nigdy dawać powodu, by o tobie gadano!” – mówiła moja mama. Starałam się. Pewnego wrześniowego dnia zobaczyłam ogień w dziupli drzewa. Postanowiłam poprosić kogoś o trochę wody.

Pani W. wydawała się odpowiednią osobą. Uprzejma i religijna, prawie codziennie chodziła do kościoła. Wyjaśniłam jej, o co chodzi, a W. nalała trochę wody do wiaderka. Zauważyłam, że była to zaledwie szklanka. „Myślę, że nie wystarczy!” – powiedziałam. W. zaczęła krzyczeć. „A kto zapłaci rachunek za wodę, może ty!”.

Opuściłam kuchnię zaszokowana jej reakcją. Od tego czasu, za każdym razem, gdy zaczynam niepokoić się, co ktoś sobie o mnie pomyśli, zadaję sobie pytanie, czy ta osoba dałaby mi drugą szklankę wody, gdybym jej potrzebowała. Jeżeli odpowiedź brzmi „Nie”, jej zdanie mnie nie interesuje.